https://www.rtlnieuws.nl/columns/column/jos-heymans/het-verraad-van-buma
In het verbale geweld over de dividendnotities richtten alle pijlen zich op Mark Rutte als symbool van alle kwaad. De premier kreeg niet alleen de wind van voren van de oppositie, ook de leiders van de coalitiepartijen namen het niet voor hem op. Geen steun van zijn politieke vrienden van CDA, D66 en ChristenUnie. En zelfs niet van zijn eigen VVD, waar fractievoorzitter Klaas Dijkhoff de handelwijze van zijn partijgenoot 'niet fraai' en 'een rommeltje' noemde.
De boodschap was helder: Rutte, zie het maar te redden; wij hebben onze handen vol aan onszelf. En dat kan de premier als geen ander, ook al liep hij forse deuken op. Het vertrouwen in hem is in een paar uur tijd gekelderd van 42 naar 28 procent. Als dat op de beurs gebeurt, zo’n duikeling, dan staat de economische wereld op zijn achterste benen, raken aandeelhouders in paniek en gaan banken en andere grote beleggers onderuit. Met uitzondering van de periode van zware bezuinigingen in 2013/2014 waren de kiezers nooit zo negatief over de premier. In zijn eigen partij haalt hij slechts met de hakken over de sloot het vertrouwen van net iets meer dan de meerderheid binnen.
Maar niet alleen Rutte liep deuken op. Toen het stof van het debat eenmaal was neergedaald, waren ook Sybrand Buma (CDA), Alexander Pechtold (D66) en Gert Jan Segers (ChristenUnie) niet schadevrij uit de discussie gekomen. In die fracties zal zeker nog worden nagepraat over de rol van de eigen leider. D66'er Boris van der Ham voorspelde dat al bij Pauw. Vooral Buma zal het zwaar te verduren krijgen.
De CDA-leider maakte er een potje van. Er viel geen enkele waardering op te brengen voor zijn betoog, dat erop neerkwam dat hij geen zin had om zijn geheugen op te frissen. Hij had niet eens de stukken gelezen die Rutte eerder die week onder grote druk openbaar had gemaakt. Want stel je voor dat dat Buma's geheugen had opgefrist. Het had zomaar kunnen gebeuren dat hij dan wel herinneringen zou hebben gehad aan notities over de afschaffing van de dividendbelasting. Terwijl hij dat eerder had ontkend. Dan steek je als struisvogel liever je kop in het zand.
Waar Segers nog de hand in eigen boezem stak ("Ik had me niet moeten uitlaten over wat ik wel en niet wist") en ook Pechtold uit nood geboren een deemoedige houding aannam ("Ik heb bijgedragen aan de verwarring") waste Buma zijn handen ongegeneerd in onschuld. Hem trof geen blaam. Zoals Petrus zei Christus niet te kennen, zo wist Buma nergens van. "Rutte moet zich verantwoorden, ik ben maar een gewoon Kamerlid." Lekker betrouwbaar, zo’n coalitiepartner – daar kun je op rekenen.
Wat je ook vindt van christendemocraten, ze zullen hun verantwoordelijkheid niet snel ontlopen. Dat is hun eer te na, dat zit nu eenmaal in hun genen. Maar niet bij Buma. Die kijkt niet in de spiegel, zoals D66 en CU nog wel deden, die weigert zijn eigen rol in het dubieuze spelletje rond de dividendbelasting aan een kritisch onderzoek te onderwerpen.
Waar fractieleiders in moeilijke debatten meestal kunnen rekenen op instemmend tromgeroffel van hun eigen fractie, als morele ondersteuning, bleef het in de CDA-bankjes verdacht stil. Je kunt toch moeilijk applaudisseren voor het gênante geneuzel van je partijleider, die elke verantwoordelijkheid ontkent, die geen notities bewaart, 'want hij is geen boekhouder of archivaris', en dus ook niets kan nagaan. Een CDA-leider onwaardig.
De Tweede Kamer is nu met meivakantie. Alle tijd voor de coalitiepartijen om niet alleen wonden te likken, maar vooral ook om de eigen rol in het politieke spel aan een kritische blik te onderwerpen. Bij het CDA valt nog wel wat werk te verzetten.
Jos Heymans
=================================================
Groet Gerrit Hartholt
https://nl.linkedin.com/in/gerrithartholt/nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten