Het CDA olv Buma mikte 15 maart 2017 op rechts maar won in het midden.

Op 04 augustus 2017 stond er in het Nederlands Dagblad een opinieartikel van Gerard Beverdam, met de titel 'Winst CDA verhult een teloorgang'.

In dat artikel staat de volgende opvallende tekst: 'Het CDA gokte volgens Kroeger op de ontevreden en boze niet-Randstedeling. Maar het wón juist onder de gematigde middengroep, die veel groter is dan vaak gedacht, maar weinig kabaal maakt. Het CDA profiteerde dus - niet dankzij, maar ondanks de campagnetoon - van de herleving van het politieke midden in Europa; Kroeger wijst op de opkomst van Emmanuel Macron en stabiliteit van de serene Angela Merkel.'

Dit doet mij de conclusie trekken dat het CDA onder leiding van Sybrand van Haersma Buma en Hans Janssens op 15 maart 2017 mikte op rechts maar won in het midden.

Politieke analyse: Winst CDA verhult een teloorgang
Nederlands Dagblad
04 augustus 2017, 19:21
Gerard Beverdam • politiek redacteur, schrijft hier tweewekelijks een politieke analyse
https://www.nd.nl/nieuws/opinie/politieke-analyse-winst-cda-verhult-een.2756504.lynkx

=======================================================

Winst CDA verhult een teloorgang

Wat weten we ons nog te herinneren van de verkiezingscampagne van het CDA?
verkiezingscampagne van het CDA? Het Wilhelmus zingen, al dan niet staand? Twee vechtende jongens in de jaren zeventig op het strand, met Sybrand Buma als vredestichter?
De christendemocraten gingen van dertien naar negentien zetels. Als je naar de cijfers kijkt, ging het relatief zelfs nog beter (want door de hoge opkomst lag ook de kiesdrempel een stuk hoger). Kortom: het CDA is terug van weggeweest. Bij CDA'ers die deze uitleg aan de verkiezingsuitslag willen geven, komt Pieter Gerrit Kroeger het feestje bederven. In een boek dat nog zal verschijnen, schrijft hij alarmerend over de toestand van de christendemocratie in Nederland. Een voorpublicatie staat in het nieuwste nummer van Christen Democratische Verkenningen, het blad van het Wetenschappelijk Instituut voor het CDA. Kroeger voorspelt dat de Kamerverkiezingen van 2021 voor ‘zijn’ CDA de spannendste ooit zullen worden; met zoveel woorden zegt hij dat het bestaansrecht van de partij dan op het spel staat.
Historicus Kroeger werkte jarenlang voor CDA-politici, maar is vooral bekend als CDA-watcher. Niet het minst vanwege boeken waaraan hij meeschreef, zoals De rogge staat er dun bij. Macht en verval van het CDA 1974-1998.
Kroeger analyseert de uitslag van 15 maart en stelt dat het CDA de verbinding met het moderne Nederland grotendeels kwijt is. Zestigplussers zorgden voor de zetelwinst, maar in de vijftien grootste steden van Nederland haalde het CDA nauwelijks meer dan vijf procent van de stemmen. 'Het CDA scoorde in wezen alleen goed in die delen van Nederland die in hoog tempo aan demografische en economische impact verliezen. Daar waar ons land krimpt, staat het CDA nog min of meer overeind.' En dan volgt de dodelijkste zin; 'Duitsers noemen zo'n club een Auslaufmodell.' Een aflopen zaak dus.

nostalgieregio's
Het CDA gokte volgens Kroeger op de ontevreden en boze niet-Randstedeling. Maar het wón juist onder de gematigde middengroep, die veel groter is dan vaak gedacht, maar weinig kabaal maakt. Het CDA profiteerde dus - niet dankzij, maar ondanks de campagnetoon - van de herleving van het politieke midden in Europa; Kroeger wijst op de opkomst van Emmanuel Macron en de stabiliteit van de serene Angela Merkel. Het CDA moet volgens Kroeger willen leven in een echt Nederland en niet in 'verdwenen nostalgieregio's'. Jonge tweeverdienersgezinnen in Brabant kozen in groten getale voor D66. Ze vinden de VVD te rechts en GroenLinks te links, maar het CDA is voor hen kennelijk geen optie (meer).
Het CDA spreekt niet de taal van de mensen in 'kennishotspots' zoals Eindhoven, stelt Kroeger. De christendemocraten voerden volgens hem een leutige Brabantse campagne ‘voor boeren en buitenlui', maar kennen de mensen in en rond de steden ‘volstrekt niet’.

roomse ontzuiling
Ook Brabantse steden zijn pluriform geworden en de roomse ‘ontzuiling' gaat harder dan de protestantse. Opvallend is dat dit ook zichtbaar is in de Kamer. D66 - dat ongeveer dezelfde zetelgroei had als het CDA - nam de gelegenheid te baat om een paar jonge zuiderlingen naar Den Haag te halen. Dat zo‘n verjonging vanuit het zuiden bij het CDA geheel achterwege bleef, versterkt het imago van een ouwelijke partij die haar machtsbasis heeft verloren.
Het CDA zal dus flink aan de bak moeten, om er in 2021 te zijn voor ‘het groeiende, dynamische Nederland van saamhorige, jonge aanpakkers' (citaat Kroeger). In een geseculariseerd Nederland zal het echter een doorlopende en zware opgave blijven, om ervoor te zorgen dat de christendemocratie geen uitloopmodel wordt.

=======================================================

Groet Gerrit Hartholt
https://nl.linkedin.com/in/gerrithartholt/nl